ეს უზარმაზარი ვარსკვლავები მილიონობით წლის განმავლობაში გაგრძელდა, რომ არ იზრუნონ, რომ არასდროს აითვისონ ცეცხლოვანი სხივების რომელიმე მოყვარული მთელ მსოფლიოში, მათ ღამით ღამით გაგზავნონ. ამის თავიდან ასაცილებლად, ვარსკვლავი იმდენ სითბოს წარმოქმნის შიგნით, რომ ის ათასობით ნაწილს აჩენს ათასობით ნაწილს. ნებისმიერი სახე, რომელსაც იგი იღებს, დაუყოვნებლივ იბრუნებს,
(Those huge stars have lasted for millions of years by taking care never to absorb any of the fiery rays lovers all over the world send up at them night after night. To avoid that, the star generates so much heat inside itself that it shatters the rays into a thousand pieces.Any look it receives is immediately repulsed, reflected back onto the earth, like a trick done with mirrors. That is the reason the stars shine so brightly at night.)
პასაჟი ასახავს ვარსკვლავების ბუნებაზე, სადაც აღწერილია, თუ როგორ უძლებენ მილიონობით წლის განმავლობაში მათ დედამიწის თაყვანისმცემლებისგან გამოსხივებული ცეცხლოვანი სხივების ჭკვიანურად მართვით. ეს ურთიერთქმედება მეტაფორულია, სადაც ვარსკვლავები სიმბოლოა გამძლეობით, ხოლო მათი ბრწყინვალება გამომდინარეობს დამცავი მექანიზმისგან. იმის მაგივრად, რომ მოიხმარონ ამ მოსიყვარულე სხივებით, ისინი წარმოქმნიან ინტენსიურ სითბოს შიგნით, რაც მათ საშუალებას აძლევს ამ ენერგიების გავრცელება და მოგერიება.
ამ თავდაცვითი სტრატეგიის შედეგია ვარსკვლავების დამაბრკოლებელი ბრწყინვალება, რომელიც ღამით დამკვირვებლებს იპყრობს. ეს გამოსახულება მიგვითითებს იმაზე, რომ ვარსკვლავები, ვიდრე ყურადღების მიქცევით შემცირდნენ, კიდევ უფრო მბზინავი გახდებიან, რადგან ისინი ასახავს და აფიქსირებენ სიყვარულს. პასაჟი ლამაზად ასახავს წონასწორობას აღფრთოვანებასა და ვარსკვლავების თვითგამორკვევას შორის, ხაზს უსვამს იმას, თუ როგორ არსებობენ ისინი კაშკაშა სილამაზის მდგომარეობაში, ხოლო დედამიწის ემოციებისგან დაშორების შენარჩუნებისას.