ბოლო წერტილის სხვაგვარად რომ ვთქვათ, მწერლებმა, როგორიცაა Graves, Sassoon და Owen დაინახეს დიდი ომი, როგორც დაავადება, მაგრამ ტოლკინმა ეს მხოლოდ სიმპტომად დაინახა.
(To put the last point another way, writers such as Graves, Sassoon, and Owen saw the Great War as the disease, but Tolkien saw it as merely the symptom.)
თავის წიგნში "ტოლკინი და დიდი ომი: შუა დედამიწის ბარიერი", ჯონ გარტი იკვლევს სხვადასხვა მწერლების პერსპექტივებს პირველ მსოფლიო ომთან დაკავშირებით. ის აღნიშნავს, რომ ავტორები, როგორიცაა გრეივსი, სასოუნი და ოუენი, ომს განიხილავდნენ, როგორც მშვენიერ და დამანგრეველ აწყნარებას, რომლებიც გავლენას ახდენენ საზოგადოებაში და ხაზს უსვამენ მის ადამიანურ ღირებულებას და ტრავმას. მათი ნამუშევრები ასახავს ღრმა ჩართულობას იმ დროის საშინელებებთან და მორალურ კრიზისებთან.
ამის საპირისპიროდ, J.R.R. ტოლკინის პერსპექტივა მნიშვნელოვნად განსხვავდებოდა; მან ომი უფრო აღიქვა, როგორც ძირითადი საკითხების სიმპტომი, ვიდრე თავად ძირითადი პრობლემა. ეს განსხვავება ხაზს უსვამს ტოლკინის ყურადღებას კონფლიქტის ფართო თემებზე და ბოროტების სირთულეებზე, რომლებიც რეზონანსდება მის ლიტერატურულ ნაწარმოებებზე.
