ამ სცენაზე "მეფის დაბრუნებიდან", სარუმანის ცხედარი ხდება ნაცრისფერი ნისლით, რომელიც იზრდება მოჩვენებითი ფიგურის შესაქმნელად. ამ ტრანსფორმაციას შეშფოთებულია დამსწრე პირების მხრიდან, რადგან ნისლი იღებს შებრუნებულ გარეგნობას, რომელიც მოგვითხრობს კვამლისგან. ფიგურა მომენტალურად ჩანს, რომ მზერა მიემართება დასავლეთისკენ, რაც მიგვითითებს წარსულ ან შეუსრულებელ სურვილთან კავშირთან.
თუმცა, დასავლეთიდან ცივი ქარმა წყვეტს ამ მომენტს, რამაც ფიგურა შეცვალოს და საბოლოოდ შვებით არაფრით დაიშალა. ეს მოქმედება სიმბოლოა სარუმანის ძალაუფლებისა და ყოფნის საბოლოო დაღუპვას, რაც ხაზს უსვამს ზარალის თემებს და დაუსაბუთებელ ბედს, რომელიც სიბნელეში ჩაფლული.