ცხოვრების მნიშვნელობის საკითხი ხშირად იწვევს ღრმა ჭვრეტას, აიძულებს ინდივიდებს მოძებნონ მიზანი და მნიშვნელობა. მრავალი ფილოსოფია და რწმენა გვთავაზობს სხვადასხვა პასუხებს, მაგრამ მათ შორის საერთო თემაა კავშირის და ემოციური კავშირების მნიშვნელობა. მოსაზრება, რომ ცხოვრებას შეიძლება არ ჰქონდეს თანდაყოლილი მნიშვნელობა, მიგვითითებს იმაზე, რომ ინდივიდებმა უნდა შექმნან საკუთარი ღირებულებისა და შესრულების გრძნობა.
ნაგეიბ მაჰფუზის წიგნში "მათხოვარი", ავტორი ვარაუდობს, რომ სიყვარული ცხოვრების არსებითი არსია. ეს პერსპექტივა ხაზს უსვამს იმას, რომ ურთიერთობები და სიყვარული, რომელსაც სხვებს ვუზიარებთ, არის ის, რაც ნამდვილად აძლევს სიცოცხლეს მის მნიშვნელობას. იმის ნაცვლად, რომ ვეძიოთ გრანდიოზული მნიშვნელობები, ჩვენ მოგიწოდებენ, რომ ჩვენს ინტერპერსონალურ კავშირებში სიხარული და მნიშვნელობა ვიპოვნოთ, რაც ხაზს უსვამს იმას, რომ სიყვარული შეიძლება იყოს საბოლოო მიზანი ჩვენს არსებობაში.