ციტატა ასახავს ადამიანის მეხსიერების რთულ ბუნებას, მიგვითითებს იმაზე, რომ მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენი გონება შეიძლება შეზღუდული ჩანდეს, ისინი მდიდარია უამრავი გამოცდილებით და მოგონებებით. ეს მოგონებები, რომლებიც ცაში ფუტკრების მოსაწყობად შეადარეს, მოიცავს სხვადასხვა სურნელებს, ადგილმდებარეობებს და მცირე მომენტებს, რომლებმაც შექმნეს ჩვენი ვინაობა.
ამ მოულოდნელი მოგონებების საშუალებით, ჩვენ გვახსენებენ ჩვენს წარსულს და რა გავლენა მოახდინა ჩვენზე, როგორც ინდივიდებზე. ავტორი, ალექსანდრე მაკალ სმიტი, ხაზს უსვამს მეხსიერების მნიშვნელობას იმის განსაზღვრაში, თუ ვინ ვართ და ვარაუდობს, რომ ჩვენი გამოცდილება ჩვენს შიგნით გრძელდება, მუდმივად აყალიბებს ჩვენს გაგებას საკუთარი თავისა და ჩვენი ადგილის შესახებ მსოფლიოში.