ციტატა ხაზს უსვამს, რომ დემოკრატიაში გენერალი ემუქრება თანდაყოლილი შეზღუდვების წინაშე, რაც ზღუდავს მათ ავტონომიას. ავტორიტარული რეჟიმებისგან განსხვავებით, სადაც სამხედრო ლიდერმა შეიძლება თავისუფლად იმოქმედოს, გენერალმა უნდა დაათვალიეროს პოლიტიკური ლანდშაფტი და განიხილოს სამოქალაქო ხელმძღვანელობის მოსაზრებები და ინტერესები. ეს ხშირად მოითხოვს კომპრომისების გაკეთებას და სამხედრო სტრატეგიების კორექტირებას დემოკრატიულ ფასეულობებთან და მოლოდინებთან.
ეს რეალობა ხაზს უსვამს რთულ ურთიერთქმედებას სამხედრო სტრატეგიასა და პოლიტიკურ გარემოს შორის. გენერლის ეფექტურობა შეიძლება შეფასდეს არა მხოლოდ მათი ტაქტიკური უნარ -ჩვევებით, არამედ დემოკრატიული მმართველობის მიერ გამოწვევებთან ადაპტირების უნარით, რაც ზოგჯერ ნიშნავს იდეალურ სამხედრო შედეგზე ნაკლებ გადაწყვეტას პოლიტიკური სტაბილურობისა და მხარდაჭერის შესანარჩუნებლად.