ალექსანდრე მაკკალ სმიტის რომანში "სიყვარული შოტლანდიაში", პერსონაჟი განიხილავს მწერლების ბუნებას, როგორც პირებს, რომლებიც ხშირად ახდენენ საკუთარ ემოციურ სირთულეებს თავიანთი შემოქმედების საშუალებით. ციტატა მიგვითითებს იმაზე, რომ მწერლები გაქცევიან თავიანთ ფანტაზიებში, იყენებენ მოთხრობას, როგორც სინამდვილეში, გაუმკლავდნენ თავიანთ ბრძოლებს. ეს გულისხმობს, რომ მათი მხატვრული გამომუშავება შეიძლება იყოს მათი შინაგანი არეულობის ასახვა.
განცხადება ასევე მიუთითებს იმ აზრზე, რომ ამ ავტორებს, მიუხედავად იმისა, რომ ბრწყინვალეა თავიანთი ხელნაკეთობებით, შესაძლოა ყოველდღიური ცხოვრების რთული აღმოჩნდეს. წარმოსახვითი მოთხრობების შექმნის სურვილმა შეიძლება გამოიწვიოს არაადეკვატურობის გრძნობა ცხოვრების პრაქტიკულობასთან დაკავშირებით. ამრიგად, წერა ხდება მათთვის, რომ შეისწავლონ ალტერნატიული რეალობა და შეასრულონ ამბიციები, რომლებიც რეალურ სამყაროში შეიძლება მიუწვდომელი ჩანდეს.