In het boek "Quail and Autumn", het citaat "van Naguib Mahfouz, benadrukt de persoon alleen door brood het essentiële idee dat het menselijk bestaan ​​louter fysiek onderhoud overstijgt. Dit suggereert dat emotionele, spirituele en intellectuele vervulling even belangrijk is voor een zinvol leven. De verklaring benadrukt de noodzaak van diepere verbindingen en ervaringen die iemands bestaan ​​verrijken voorbij de basisbehoeften.

Het werk van Mahfouz onderzoekt vaak thema's van menselijke strijd en het nastreven van doel, ter illustratie dat het leven meer vereist dan alleen voedsel en onderdak. Het verhaal moedigt lezers aan om het belang van relaties, dromen en zelfactualisatie te overwegen, onderstreept dat het ware leven inhoudt wat de ziel zo veel voedt als het lichaam.