Het citaat reflecteert op de blijvende erfenis van degenen die overleven door beproevingen, en benadrukt dat hoewel de namen kunnen veranderen, hun verhalen en ervaringen doorgaan. Het suggereert dat de essentie van deze overlevenden voort leeft in onze collectieve verbeelding, verrijkt door de mythen die zich om hen heen ontwikkelen. Dit betekent hoe geschiedenis kan veranderen in een verhaal dat toekomstige generaties boeit en inspireert.

Bovendien benadrukt de verwijzing naar verbonden en daden die in onze verbeelding leven in onze verbeelding de kracht van het vertellen van verhalen en het maken van mythen in de menselijke cultuur. Deze elementen vormen ons begrip van gebeurtenissen uit het verleden en verbinden ons met de buitengewone prestaties en wonderen die worden ervaren door degenen die voor ons kwamen. Naguib Mahfouz illustreert hoe erfgoed, hoewel gewijzigd door de tijd, zijn diepgaande impact behoudt op ons leven en percepties.