Het citaat "Dood is een vriend in de vermomming van een vijand" van het werk van Naguib Mahfouz suggereert een complex perspectief op de dood. Het houdt in dat hoewel de dood misschien bedreigend en ongewenst lijkt, het uiteindelijk een doel dient dat als welwillend kan worden beschouwd. Dit benadrukt de dubbele aard van de dood, waar het einde kan brengen, maar ook een nieuw begin, wat aanleiding geeft tot reflectie op het leven en de tijdelijke aard ervan.