In "The Mirage" van Naguib Mahfouz ervaart de verteller een ontwaken terwijl hij zijn hart echt begint te herkennen en te verbinden en het te beschouwen als een vitaal deel van zichzelf in plaats van iets abstracts. Dit nieuwe bewustzijn geeft een gevoel van vitaliteit vergelijkbaar met fysieke honger, en een diepgaand begrip van het verlangen van de ziel naar liefde en geluk komt naar voren. De verteller reflecteert op deze gevoelens met een gretigheid om prioriteit te geven aan vreugde en plezier in het leven.

Deze introspectie brengt hem ertoe een leven te verlangen dat is gewijd aan het welzijn van zijn hart en ziel. De beelden van plezier is krachtig, omdat het de diepgewortelde menselijke behoeften voor verbinding en vervulling betekent. Mahfouz illustreert schrijnend de verwevenheid van emotionele en fysieke ervaringen, waardoor lezers het belang van het koesteren van beide aspecten in hun eigen leven overwegen.