In de roman "Engleby" van Sebastian Faulks reflecteert de hoofdrolspeler op het dubbelzinnige en vaak ongrijpbare karakter van muziek. Deze vaagheid dient als een middel om te ontsnappen en zorgt voor een uitstel van de chaos van het dagelijks leven. Het gebrek aan gedefinieerde grenzen van muziek stelt luisteraars in staat zich volledig onder te dompelen, waardoor een toevluchtsoord creëren dat de waanzin kan kalmeren die kan voortkomen uit meer rigide realiteiten.
Het citaat benadrukt hoe muziek een unieke vorm van emotionele release biedt. Het speelt een cruciale rol in het leven van de personages en helpt hen om het hoofd te bieden aan hun worstelingen. Door zijn dubbelzinnige essentie wordt muziek een krachtige bondgenoot, waardoor iemand wordt voorkomen dat we bezwijken aan overweldigende gevoelens van krankzinnigheid of wanhoop.