In "Engleby" presenteert Sebastian Faulks een personage dat zich in eenzaamheid bevindt, een situatie die hij niet actief heeft gekozen. In de loop van de tijd heeft hij zich aangepast aan deze eenzaamheid, die zijn perspectief en identiteit heeft gevormd. Deze acceptatie benadrukt de complexe relatie tussen persoonlijke keuzes en situationele omstandigheden.

Het citaat weerspiegelt een dieper thema van de roman: de verkenning van iemands innerlijke leven en de externe factoren die bijdragen aan gevoelens van isolatie. Het suggereert dat hoewel het leven kan leiden tot onverwachte paden, individuen vaak gewend raken aan hun omstandigheden, zelfs als ze zich aanvankelijk verlaten of alleen voelen.