In "Under the Toscaanse zon" reflecteert Frances Mayes op haar strijd met slapeloosheid, die de diepe, serene slaap beschrijft die ze eindelijk ervaart en de levendige dromen die het brengt. Ze stelt zich een heldere groene rivier voor waar ze zich in vrede voelt en verbonden is met de natuur. Deze nieuwe rust staat in contrast met haar eerdere slapeloze nachten en benadrukt haar verlangen naar harmonie in haar leven.

Het verhaal neemt een wending wanneer Mayes dromen dat haar huis, oorspronkelijk Bramasole genoemd, een echte identiteit heeft die bekend staat als Cento Angeli, wat honderd engelen betekent. Hoewel ze het bijgeloof over het hernoemen van een huis overweegt, is ze van mening dat haar verbinding met het pand een diepere betekenis heeft gekregen, wat bijdraagt ​​aan zijn mysterie en charme. Deze geheime naam symboliseert haar persoonlijke reis en de unieke ervaringen die zijn gebonden aan haar tijd in Toscane.