Hoewel slachtofferisme zijn afstamming tot liberalisme kan traceren, is het zelf geen liberalisme. Het is ook niet bijgewerkt christendom. Het militeert tegen ideeën over billijkheid, billijkheid en proces; De natuurlijke toon is er een van de bewering van voorrechten, een vraag naar herstelbetalingen.
(Although victimism can trace its lineage to liberalism, it is not itself liberalism. Nor is it updated Christianity. It militates against ideas of equity, fairness, and process; its natural tone is one of assertion of prerogatives, a demand for reparations.)
In "A Nation of Slachtoffers: het verval van het Amerikaanse karakter", onderzoekt Charles J. Sykes het concept van slachtofferisme, dat, ondanks het hebben van wortels in het liberale denken, er aanzienlijk van wijdt. Hij betoogt dat slachtofferisme niet synoniem is met liberalisme of een moderne interpretatie van het christendom, maar eerder ondermijnt fundamentele principes van billijkheid en billijkheid. De nadruk van slachtofferisme ligt op het beweren van persoonlijke rechten en het eisen van herstelbetalingen in plaats van de constructieve dialoog over gerechtigheid te bevorderen.
Sykes bekritiseert het slachtofferisme verder vanwege zijn toon en aanpak, wat suggereert dat het een mentaliteit cultiveert die is gericht op rechten in plaats van samenwerkingsoplossingen. Deze verschuiving in houding, stelt hij af, doet afbreuk aan productief discours en tast het Amerikaanse karakter uit door prioriteit te geven aan grieven boven wederzijds begrip en respect. Uiteindelijk roept Sykes op tot een herevaluatie van deze attitudes om de juiste waarden in de samenleving te herstellen.