Misschien wel de beste-en zeker de meest welsprekende-discussie van het dilemma van slachtofferisme is Shelby Steele's de inhoud van ons karakter, waarin hij de centrale tragedie van relaties tussen zwarten en blanken beschrijft. Terwijl iemands slachtofferstatus een gevoel van morele onschuld en recht verleent, schrijft Steele, is het een formule die het slachtoffer bindt aan zijn slachtofferschap door zijn macht aan zijn status als slachtoffer te koppelen. Hoe krachtig het slachtofferpolitiek ook is gebleken, het is in de eerste plaats de macht van een slachtoffer, te diep gebaseerd op het recht dat is afgeleid van het verleden onrecht. . ..
(Perhaps the finest--and certainly the most eloquent--discussion of the dilemma of victimism is Shelby Steele's The Content of Our Character, in which he describes the central tragedy of relations between blacks and whites. While one's victim status confers a sense of moral innocence and entitlement, Steele writes, it is a formula that binds the victim to his victimization by linking his power to his status as a victim. As potent as victim politics has proved to be, It is primarily a victim's power, grounded too deeply in the entitlement derived from past injustice . . ..)
Het werk van Shelby Steele in de inhoud van ons personage biedt een diepgaande verkenning van de fijne kneepjes rond slachtofferschap, met name in de context van zwart -witte relaties. Hij verwoordt dat individuen die zich identificeren als slachtoffers vaak een gevoel van morele superioriteit en waargenomen rechten krijgen. Deze afhankelijkheid van de status van het slachtoffer creëert echter ook een cyclus, waarbij hun macht inherent gebonden is aan hun slachtofferschap,...