In dit aangrijpende fragment uit "A mogelijk leven" reflecteert de spreker op de onvermijdelijkheid van de dood en de vluchtige aard van persoonlijke herinneringen. Ze drukken een verlangen uit naar hun worstelingen en pijnlijke ervaringen om verborgen te blijven voor hun nakomelingen. De spreker is vastbesloten dat hun lijden, dat gevoelens van honger, schaamte en de harde discipline van een misleide opvoeder omvat, de levens van degenen die na hen...