In 'Cloud Atlas' van David Mitchell verweeft het verhaal zich door onderling verbonden verhalen die verschillende thema's onderzoeken, waaronder de aard van de waarheid en individuele perceptie. Het citaat 'Zoveel waarheden als mensen' benadrukt de subjectieve aard van de waarheid en suggereert dat wat we waarnemen wordt beïnvloed door onze unieke ervaringen en perspectieven.
De verteller reflecteert op de zoektocht naar een diepere, meer universele waarheid die ongrijpbaar lijkt. Deze ‘waardere Waarheid’ verschijnt in de imperfecte representaties die we tegenkomen, maar blijft net buiten bereik en trekt zich terug in de complexiteit van verschillende meningen en ideeën naarmate men deze beter wil begrijpen.