In "Palace of Desire" onderzoekt Naguib Mahfouz de complexe aard van schoonheid en beschrijft het zowel als een bron van diepe emoties als een intense drive binnen de menselijke geest. Schoonheid veroorzaakt een diepgaande reactie in het hart, waardoor pijn en verlangen oproept, terwijl tegelijkertijd het leven met energieke vitaliteit doordrenkt. Deze dualiteit illustreert hoe schoonheid zowel opbeurend als kwelling kan zijn, als gevolg van het ingewikkelde samenspel van gevoelens die het inspireert.

Bovendien wordt het streven naar schoonheid afgebeeld als een gepassioneerde reis die door de ziel wordt ondernomen. Het suggereert een meedogenloze zoektocht die de geest naar hogere ambities leidt, gesymboliseerd door de hemel. Mahfouz legt de essentie van deze achtervolging vast en benadrukt dat de achtervolging zelf gevuld is met ijver en intensiteit, en illustreert hoe schoonheid individuen motiveert om te streven naar grootheid en transcendentie.