Het citaat van het "Palace of Desire" van Naguib Mahfouz onderzoekt het betoverende effect van de kalender, wat suggereert dat het een macht heeft over onze herinneringen. Het houdt in dat bepaalde datums en tijden gevoelens van nostalgie kunnen oproepen, waardoor we geloven dat we ervaringen uit het verleden kunnen herbeleven. Deze allure is een bewijs van hoe de tijd onze percepties en emoties kan vormen, waardoor we verlangen naar momenten die al lang zijn verstreken.

De diepere boodschap is echter dat, ondanks de betoverende kwaliteiten van de kalender, het verleden onveranderlijk blijft. Het maakt niet uit hoeveel we die herinneringen willen doen herleven, ze kunnen niet worden nagebouwd. Deze realisatie onderstreept de bitterzoete aard van nostalgie en herinnert ons eraan om onze herinneringen te koesteren terwijl ze erkennen dat ze tot een andere tijd behoren die niet nieuw leven kan worden ingeblazen of hersteld.