Omdat het beter is om op iemands voeten te sterven dat+n op je knieën leven, antwoordde het nateren met triomfantelijke en verheven convivie. Ik denk dat je dat eerder hebt gehoord. Ja, ik heb zeker de verraderlijke oude man mijmerkend, weer glimlachend. Maar ik ben bang dat je het achteruit hebt. Het is beter om op je voeten te leven dan op je knieën te sterven.
(Because it's better to die on one's feet that+n live on one's knees, Nately retorted with triumphant and lofty convivtion. I guess you've heard that saying before.Yes, I certainly have, mused the treacherous old man, smiling again. But I'm afraid you have it backward. It is better to live on one's feet than die on one's knees.)
beweert niet hartstochtelijk dat het de voorkeur heeft om dapper de dood te onder ogen zien terwijl het staat dan onderdanig op je knieën te overleven. Zijn overtuiging weerspiegelt een romantisch ideaal over eer en weerstand, met zijn jeugdige ijver. De zin belichaamt een klassieke strijd voor waardigheid en moed in het licht van onderdrukking.
Omgekeerd suggereert de reactie van de oudere man een ander perspectief, met de nadruk op de waarde van het leven zelf, ongeacht iemands houding. Hij gelooft dat het handhaven van het leven, zelfs in een minder waardige houding, een grotere betekenis heeft dan de nobele daad van sterven. Deze uitwisseling illustreert de spanning tussen idealisme en pragmatisme in hun opvattingen over bestaan en veerkracht.