Bismillah Al Rahman Al Rahim, antwoordde hij. In de naam van God, meest genadig, meest medelevend. Harvath kende de zin. Elk hoofdstuk in de koran, behalve de negende, begon ermee. Ash-Hadu An Laa Ilaahaha Illallah, ging hij verder. WA Ash-Hadu Anna Muhammadan Rasulullah. Ik heb getuige dat er geen God is behalve Allah. En ik heb getuige dat Mohammed de boodschapper van Allah is.
(Bismillah al rahman al Rahim, he replied. In the name of God, most Gracious, most Compassionate. Harvath knew the phrase. Every chapter in the Quran, except for the ninth, began with it. Ash-hadu an laa ilaaha illallah, he continued. Wa ash-hadu anna Muhammadan rasulullah. I bear witness that there is no god except Allah. And I bear witness that Muhammad is the messenger of Allah.)
In het verhaal herinnert het personage Harvath de uitdrukking "Bismillah Al Rahman Al Rahim", wat zich vertaalt naar "in de naam van God, meest genadig, meest medelevende." Deze zin dient als een inleiding tot vele hoofdstukken in de koran, wat het belang ervan en de bekendheid van het personage met islamitische uitdrukkingen aangeeft. Het zet een toon van eerbied en erkenning van Gods attributen.
Voortdurende reciteert Harvath de islamitische geloofsverklaring: "Ash-Hadu an Laa Ilaahaha Ilallah, wa Ash-Hadu Anna Muhammadan Rasulullah." Dit vertaalt zich in zijn getuigenis van de eenheid van Allah en het profeetschap van Mohammed. Het onderstreept de fundamentele overtuigingen in de islam en onthult de connectie van Harvath met deze diepgaande uitspraken, en benadrukt thema's van geloof en identiteit in het verhaal.