Clevinger was een onruststoker en een wijze kerel. Luitenant Scheisskopf wist dat Clevinger nog meer problemen zou kunnen veroorzaken als hij niet werd bekeken. Gisteren waren het de cadetofficieren; Morgen is het misschien de wereld. Clevinger had een geest en luitenant Scheisskopf had gemerkt dat mensen met geesten de neiging hadden om soms behoorlijk slim te worden. Zulke mannen waren gevaarlijk, en zelfs de nieuwe cadetofficieren die Clevever had geholpen, wilden graag een verdomde getuigenis tegen hem geven. De zaak tegen Clevinger was open en gesloten. Het enige dat ontbrak was iets om hem op te laden.

(Clevinger was a troublemaker and a wise guy. Lieutenant Scheisskopf knew that Clevinger might cause even more trouble if he wasn't watched. Yesterday it was the cadet officers; tomorrow it might be the world. Clevinger had a mind, and Lieutenant Scheisskopf had noticed that people with minds tended to get pretty smart at times. Such men were dangerous, and even the new cadet officers whom Clevinger had helped into office were eager to give damning testimony against him. The case against Clevinger was open and shut. The only thing missing was something to charge him with.)

door Joseph Heller
(0 Recensies)

Clevinger wordt afgeschilderd als een onruststoker die een scherp intellect bezit, wat hem een ​​bedreiging maakt in de ogen van luitenant Scheisskopf. De luitenant is zich ervan bewust dat de slimheid van Cleveer kan leiden tot potentiële onrust, niet alleen onder collega -cadetten, maar mogelijk op een bredere schaal. Dergelijke intelligentie bij individuen trekt vaak toezicht op en angst, vooral van degenen die aan de macht zijn. De observaties van luitenant Scheisskopf geven een erkenning aan dat intelligente mensen de status -quo kunnen uitdagen, waardoor ze gevaarlijk zijn in een hiërarchische omgeving.

Ondanks de duidelijke vijandigheid jegens Clever, met name van de cadetofficieren die hij heeft geholpen, lijkt er een gebrek aan concrete aanklachten tegen hem te zijn. Hoewel de officieren hem graag in diskrediet brengen, benadrukt de afwezigheid van solide bewijs de moeilijkheden om subversief gedrag aan te pakken binnen een bureaucratische structuur. Deze situatie weerspiegelt de absurditeit en ironie die kenmerkend is voor het verhaal in "Catch-22", waar het systeem worstelt om zijn acties te rechtvaardigen tegen personen die het gezag bedreigen.

Stats

Categorieën
Book
Votes
0
Page views
166
Update
januari 27, 2025

Rate the Quote

Commentaar en beoordeling toevoegen

Gebruikersrecensies

Gebaseerd op 0 recensies
5 ster
0
4 ster
0
3 ster
0
2 ster
0
1 ster
0
Commentaar en beoordeling toevoegen
We zullen uw e-mailadres nooit met iemand anders delen.
Meer bekijken »

Other quotes in Catch-22

Meer bekijken »

Other quotes in book quote

Meer bekijken »

Popular quotes

Taffy. Hij denkt aan Taffy. Hij denkt dat het nu zijn tanden eruit zou halen, maar hij zou het hoe dan ook eten, als het betekende dat het met haar zou eten.
door Mitch Albom
Al onze menselijke inspanningen zijn zo, dacht ze, en het is alleen omdat we te onwetend zijn om het te realiseren, of te vergeetachtig zijn om het te onthouden, dat we het vertrouwen hebben om iets te bouwen dat bedoeld is om lang mee te gaan.
door Alexander McCall Smith
De waarde van geld is subjectief, afhankelijk van de leeftijd. Op de leeftijd van één vermenigvuldigt men het werkelijke bedrag met 145.000, waardoor één pond lijkt op 145.000 pond voor een éénjarige. Op zeven - Bertie's leeftijd - is de multiplier 24, zodat vijf pond lijkt op 120 pond. Op de leeftijd van vierentwintig is vijf pond vijf pond; Op vijfenveertig wordt het gedeeld door 5, zodat het lijkt alsof een pond en één pond lijkt op twintig pence. {Alle cijfers met dank aan de Schotse overheidsadvies Folder: uw geld hanteren.}
door Alexander McCall Smith
Niemand van ons weet zelfs hoe hij er ooit in is geslaagd om zijn LLB in de eerste plaats te krijgen. Misschien plaatsen ze tegenwoordig rechten in cornflakes in Cornflakes -dozen.
door Alexander McCall Smith
Kijk, als je zegt dat de wetenschap uiteindelijk zal bewijzen dat er geen God bestaat, moet ik daarover van mening verschillen. Hoe klein ze het ook terugbrengen, tot een kikkervisje, tot een atoom, er is altijd wel iets dat ze niet kunnen verklaren, iets waardoor het uiteindelijk allemaal is ontstaan. En hoe ver ze ook proberen de andere kant op te gaan – om het leven te verlengen, met de genen te spelen, dit te klonen, dat te klonen, honderdvijftig te worden – op een gegeven moment is het leven voorbij. En wat gebeurt er dan? Wanneer het leven ten einde komt? Ik haalde mijn schouders op. Zie je? Hij leunde achterover. Hij glimlachte. Als je aan het einde komt, begint God daar.
door Mitch Albom
Je zegt dat je had moeten overleden in plaats van mij. Maar tijdens mijn tijd op aarde stierven mensen ook in plaats van mij. Het gebeurt elke dag. Wanneer de bliksem een ​​minuut nadat je weg bent, of een vliegtuig crasht waar je misschien op bent geweest. Wanneer uw collega ziek wordt en u niet doet. We denken dat zulke dingen willekeurig zijn. Maar er is een evenwicht aan alles. De ene verwelkt, de andere groeit. Geboorte en dood maken deel uit van een geheel.
door Mitch Albom
Kleine steden zijn als metronomen; Met de minste film verandert de beat.
door Mitch Albom
We krijgen zoveel levens tussen geboorte en dood. Een leven om een ​​kind te zijn. Een leven om volwassen te worden. Een leven om te dwalen, te vestigen, verliefd te worden, ouder te worden, onze belofte te testen, onze sterfelijkheid te realiseren-en in sommige gelukkige gevallen om iets te doen na die realisatie.
door Mitch Albom
Maar een inktpenseel, denkt ze, is een loper voor de geest van een gevangene.
door David Mitchell
Waar blunder is, denkt Luisa, is dubbelhartigheid
door David Mitchell