In Philip K. Dick's 'The Man in the High Castle', wordt het idee van goedheid onderzocht door de lens van existentieel bewustzijn. Het citaat suggereert dat echt begrip omvat het waarnemen van de tijdelijke en ruimtelijke dimensies van het bestaan, die individuen losmaken van de levendigheid van het leven. Dit inzicht in de onveranderlijke kosmische waarheden kan hen fatalistisch maken, omdat het een onthechting van het huidige moment aanmoedigt.

In plaats van de strijd van het leven te omarmen, lopen de personages die deze diepere waarheden begrijpen het risico hun connectie te verliezen met de vitaliteit en onmiddellijkheid van hun ervaringen. Deze filosofische verkenning benadrukt een spanning tussen het begrijpen van het bredere kosmische perspectief en het blijven betrokken bij de zich ontvouwende reis van het leven.