De auteur reflecteert op de diepgaande pijn van echtscheiding en benadrukt dat het, ondanks zijn emotionele ernst, niet leidt tot iemands fysieke ondergang. De intense gevoelens van verraad - wanneer een partner die een levenslange inzet belooft, onthult dat ze nooit van je hebben gehouden - zou overweldigend moeten zijn. Toch gaat het leven verder, waardoor iemand wordt gedwongen te worstelen met gevoelens van verwarring en ongeloof met betrekking tot de relatie die net is afgelopen.
Het verhaal brengt een gevoel van ontkenning en angst over, wat suggereert dat de waarheid over de relatie misschien altijd duidelijk was, maar uit angst werd vermeden. Dit soort angst, impliceert de auteur, kan het oordeel vroegen en leiden tot een pijnlijke afrekening met de realiteit die moeilijk te onder ogen is, maar moet worden geconfronteerd om vooruit te gaan.