Doggie Rayl was een perfectionist en een man die het geluk had dat hij nog leefde en de reis naar de Noordpool kon maken. Rayl was seingever aan boord van het slagschip USS Arizona {BB-39} bij Pearl Harbor op 7 december 1941. Hij sliep boven om aan de hitte beneden te ontsnappen toen de Japanners aanvielen. De explosies bliezen hem overboord en hij slaagde erin naar een ander schip te klauteren. Zo overleefde hij het zinken van de Arizona.
(Doggie Rayl was a perfectionist, and a man lucky to be alive to make the trip to the North Pole. Rayl was a signalman aboard the battleship USS Arizona {BB-39} at Pearl Harbor on December 7, 1941. He was sleeping topside to escape the heat below when the Japanese attacked. The explosions blew him overboard, and he managed to scramble to another ship. That is how he survived the Arizona's sinking.)
Het leven van Doggie Rayl is een voorbeeld van de veerkracht van de menselijke geest, aangezien hij een nauwgezet persoon was die het geluk had een kritiek moment in de geschiedenis te hebben overleefd. Hij diende als seingever op het slagschip USS Arizona tijdens de verrassingsaanval op Pearl Harbor en bevond zich in een precaire situatie. Terwijl hij op het dek sliep om de verstikkende hitte beneden te vermijden, werd hij abrupt gewekt door het geluid van explosies. Deze catastrofale gebeurtenis had tot gevolg dat hij overboord werd geblazen, maar toch wist hij aan het zinkende schip te ontsnappen.
Rayls ternauwernood ontsnapping aan de verwoesting van de USS Arizona benadrukt de chaos en moed die zich tijdens de aanval op 7 december 1941 ontvouwden. Zijn vermogen om op een ander schip in veiligheid te komen was een bewijs van zijn snelle denkvermogen en vastberadenheid om te overleven. Deze aangrijpende ervaring onderstreept niet alleen het gevaar waarmee talloze militairen tijdens de Tweede Wereldoorlog te maken kregen, maar markeert ook een cruciaal moment in Rayls leven en schetst zijn toekomstige avonturen, zoals de reis naar de Noordpool zoals beschreven in 'The Ice Diaries' van William R. Anderson.
