Laat je niet misleiden door de titel, zei Arlbeth tegen haar. De koning is eenvoudigweg de zichtbare. Ik ben zelfs zo zichtbaar dat het meeste belangrijke werk door andere mensen moet worden gedaan. Onzin, zei Tor. Arlbeth grinnikte. Je loyaliteit respecteert je, maar je bent bezig om te zichtbaar te worden om zelf effectief te zijn, dus wat weet je ervan?
(Don't let the title mislead you, Arlbeth told her. The king is simply the visible one. I'm so visible, in fact, that most of the important work has to be done by other people.Nonsense, said Tor.Arlbeth chuckled. Your loyalty does you honor, but you're in the process of becoming too visible to be effective yourself, so what do you know about it?)
Er vindt een gesprek plaats tussen Arlbeth en Tor over de aard van autoriteit en zichtbaarheid. Arlbeth legt uit dat hoewel hij de titel van koning draagt, het andere personen zijn die de cruciale taken achter de schermen uitvoeren, aangezien zijn positie vereist dat hij prominent gezien wordt. Dit benadrukt de paradox in leiderschap, waarbij zeer zichtbaar zijn iemands effectiviteit kan belemmeren, in tegenstelling tot wat men zou kunnen aannemen over macht en verantwoordelijkheid.
Tor, die blijk geeft van loyaliteit aan Arlbeth, verwerpt het idee dat zichtbaarheid de effectiviteit zou kunnen beperken. Arlbeth wijst er op humoristische wijze op dat Tor zelf te zichtbaar wordt om zijn doeltreffendheid te behouden. Deze uitwisseling onderstreept de complexiteit van leiderschap, waarbij echte impact vaak plaatsvindt buiten de schijnwerpers, en roept vragen op over de balans tussen aanwezigheid en bruikbaarheid in gezagsrollen.
