Zelfs onder mannen die alle onderscheid misten, viel hij onvermijdelijk op als een man die meer onderscheid miste dan de rest, en mensen die hem ontmoetten waren altijd onder de indruk van hoe niet indrukwekkend hij was.
(Even among men lacking all distinction he inevitably stood out as a man lacking more distinction than all the rest, and people who met him were always impressed by how unimpressive he was.)
Het citaat benadrukt de middelmatigheid van de hoofdrolspeler, wat suggereert dat hij zo onopvallend is dat hij opvalt, zelfs onder anderen die ook gewoon zijn. Dit benadrukt een gevoel van unieke saaiheid dat hem memorabel maakt, ondanks het ontbreken van eigenschappen die meestal de aandacht of bewondering zouden trekken. Het idee reflecteert op hoe, in een wereld vol met het alledaagse, sommige individuen nog steeds uitzonderlijk flauw lijken.
Deze observatie geeft een commentaar op de menselijke conditie en de aard van identiteit, wat aangeeft dat zelfs degenen die vergeetbaar zijn een indruk kan achterlaten. De ironie van "indrukwekkend zijn door niet indrukwekkend te zijn" presenteert een unieke kijk op hoe mensen elkaar waarnemen, wat bijdraagt aan de algemene thema's van absurditeit en individualiteit in het werk van Heller, "Catch-22."