De verklaring van Philip K. Dick geeft aan dat kunstmatige of geconstrueerde realiteiten leiden tot de opkomst van niet -authentiek menselijk gedrag en identiteiten. Wanneer mensen leven in omgevingen vol illusies of misleidingen, veranderen hun percepties en interacties, wat vaak resulteert in een oppervlakkig begrip van zichzelf en anderen. Deze cyclus suggereert dat als individuen worden gevormd door valse realiteiten, ze kunnen loskomen van echte menselijke ervaringen.
Bovendien weerspiegelt het idee een breder commentaar op de invloed van de samenleving op persoonlijke identiteit. Als de context waarin een persoon bestaat nep is, kunnen hun acties ook onoprecht of gefabriceerd worden. Dick's verkenning van dit thema nodigt ons uit om de implicaties van technologie, media en maatschappelijke normen over onze authenticiteit als individuen te overwegen.