Het Continentale Congres heeft bijvoorbeeld een opzettelijke beslissing genomen om elke overweging van de slavernijvraag te voorkomen, hoewel de meeste afgevaardigden zich er volledig van bewust waren dat het de principes schond waarvoor ze beweerden te vechten. Adams is het meest onthullend op deze score, omdat hij, meer dan wie dan ook, de noodzaak om de volledige belofte van de Amerikaanse revolutie uit te stellen te uitstellen om een robuuste consensus over de onafhankelijkheidsvraag te waarborgen.
(For example, the Continental Congress made a deliberate decision to avoid any consideration of the slavery question, even though most delegates were fully aware that it violated the principles they claimed to be fighting for. Adams is most revealing on this score because, more than anyone else, he articulated the need to defer the full promise of the American Revolution in order to assure a robust consensus on the independence question.)
Het Continentale Congres koos ervoor om bewust uit de weg te blijven van het slavernijdebat, ondanks dat veel afgevaardigden zijn tegenspraak erkennen tegen de idealen van vrijheid die ze verdedigden. Deze vermijding benadrukt een belangrijke spanning tijdens de vormende jaren van de Verenigde Staten, waar de zoektocht naar eenheid op onafhankelijkheid voorrang had over het confronteren van de morele implicaties van slavernij.
Joseph J. Ellis benadrukt dat met name John Adams het belang uitte van het uitstellen van de volledige realisatie van de beloften van de Amerikaanse revolutie om een sterke collectieve overeenkomst over onafhankelijkheid te handhaven. Deze beslissing onderstreept de complexiteiten en compromissen inherent aan de oprichting van de natie, hetgeen de moeilijke balans tussen idealen en praktische politiek weerspiegelt.