Het citaat van Joseph Heller's "Catch-22" benadrukt de frustratie van een personage dat te maken heeft met het onophoudelijke geklets van anderen. Deze vergelijking suggereert dat de individuen niet in staat zijn zichzelf te bedwingen, wat een gebrek aan introspectie of doordachte vertoont die meestal wordt geassocieerd met meer gereserveerde persoonlijkheden. De analogie met vrouwen accentueert de maatschappelijke stereotypen van die tijd, en duidt op de chaotische aard van communicatie bij mannen waarvan wordt verwacht dat ze zich houden aan stoïcijnse, mannelijke idealen.

Heller's commentaar weerspiegelt de absurditeit en ironie die in de roman aanwezig is. Door de personages als gedachteloos lawaaierig af te beelden, bekritiseert hij de dynamiek van oorlog en de interpersoonlijke relaties gevormd onder dwang. De verklaring omvat het bredere thema van conflict tussen individualiteit en maatschappelijke verwachtingen in het militaire leven, waar rationaliteit vaak wordt overschaduwd door chaos en dwaasheid.