Hij was klaar met het scheren door aanraking, liep nog steeds door de kamer, want hij probeerde zichzelf zo min mogelijk in de spiegel te zien, zodat hij niet in zijn eigen ogen hoefde te kijken.
(He finished shaving by touch, still walking around the room, for he tried to see himself in the mirror as little as possible so he would not have to look into his own eyes.)
De passage illustreert de afkeer van een personage tegen zelfreflectie, zowel letterlijk als metaforisch. Terwijl hij door de bewegingen van het scheren gaat, vermijdt hij direct oogcontact met zijn spiegelbeeld in de spiegel, wat een dieper intern conflict suggereert. De daad van scheren wordt een ritueel van ontwijking, die zijn ongemak met zichzelf benadrukt en misschien een schuldgevoelens of schaamte aangeeft.
Dit moment benadrukt een gevoel van ontkoppeling van iemands identiteit. De voorkeur van het personage om aan te raken in plaats van te zien, suggereert een worsteling met zijn eigen realiteit. Het weerspiegelt het thema van introspectie versus ontkenning, en onthult de complexiteit van de menselijke ervaring en de ongemakkelijke waarheden die we soms kiezen om te negeren.