In "Catch-22" van Joseph Heller wordt de hoofdrolspeler afgeschilderd als een figuur die ongemak oproept onder de mensen om hem heen. Ondanks de uiterlijke vriendelijkheid van anderen, is er een voelbare spanning in hun interacties, wat een complexe sociale dynamiek suggereert waar echte gevoelens niet worden onderdrukt. Dit creëert een omgeving waar oppervlakkige beleefdheid dieper onrust maskeert.

Het citaat benadrukt de paradox van sociale relaties in het verhaal, waar sympathie heerst, maar toch echte verbinding is afwezig. Het omvat de absurditeit en tegenstrijdigheden die centraal staan ​​in de thema's van het boek, en benadrukt hoe maatschappelijke normen kunnen leiden tot holle interacties, waardoor individuen zich geïsoleerd voelen ondanks dat ze door anderen worden omringd.