Hij werkte hard aan het verhogen van zijn levensduur. Hij deed het door verveling te cultiveren.
(He was working hard at increasing his life span. He did it by cultivating boredom.)
In het boek "Catch-22" van Joseph Heller wordt de hoofdrolspeler afgebeeld als iemand die actief ernaar streeft zijn leven te verlengen. Zijn benadering om dit doel te bereiken is vrij onconventioneel, omdat hij zich richt op het omarmen van verveling. Dit benadrukt een paradoxale strategie waarbij hij, in plaats van activiteiten te stimuleren die kunnen leiden tot gevaar of risico, ervoor kiest voor een meer alledaagse en monotone levensstijl.
Dit idee van het cultiveren van verveling suggereert dat hij door het verwijderen van opwinding en potentiële bedreigingen uit zijn leven te verwijderen, dat hij zijn levensduur kan verbeteren. Heller's verkenning van dit idee weerspiegelt een dieper commentaar op de absurditeiten van oorlog en de lengte waarop individuen een gevoel van controle en beveiliging zullen vinden te midden van chaos.