Zijn moeder had altijd gezegd: 'We zijn allemaal schuldig aan iets, zelfs als het alleen luiheid of onwetendheid is.' Hij had nooit begrepen wat ze tot nu toe bedoelde.
(His mother had always said, 'We are all guilty of something even if it is only laziness or ignorance.' He had never understood what she meant till now.)
De hoofdrolspeler reflecteert op de woorden van zijn moeder over de universele aard van schuld en realiseert hun diepte voor het eerst. Hij overweegt hoe nalatigheid of gebrek aan bewustzijn kan bijdragen aan persoonlijke tekortkomingen en morele tekortkomingen, wat een belangrijk verband aangeeft tussen acties en verantwoordelijkheid.
Dit besef vormt het toneel voor zijn interne strijd, terwijl hij zijn gedrag in het verleden en de implicaties ervan confronteert. Het idee dat iedereen een zekere mate van schuld draagt, hoe subtiel hoe subtiel ook, hem ertoe aanzet zijn keuzes kritischer te onderzoeken, wat suggereert dat een ontwaken van de complexiteit van de menselijke natuur en moraliteit.
