Ik beschouw boeken altijd als mensen. Zelfs de saaie mensen verdienen fatsoenlijk respect, maar je hoeft ze niet op te zoeken en tijd met ze door te brengen.
(I always think of books as being like people. Even the dull ones are worthy of decent respect, but you don't have to seek them out and spend time with them.)
Orson Scott Card vergelijkt in zijn werk 'Treasure Box' boeken met mensen, wat suggereert dat elk boek zijn eigen unieke waarde heeft. Hij benadrukt dat zelfs de minder boeiende boeken een zeker niveau van respect verdienen, omdat ze bijdragen aan het bredere literaire landschap. Hij merkt echter ook op dat het niet nodig is om actief tijd te besteden aan of te investeren in elk boek, vooral niet in de boeken die niet aansluiten bij je interesses.
Dit perspectief moedigt lezers aan om de verscheidenheid aan literatuur te waarderen en tegelijkertijd selectief te zijn in hun leeskeuzes. Net zoals we misschien vermijden tijd door te brengen met mensen die ons niet boeien, impliceert Card dat lezers ervoor kunnen kiezen zich bezig te houden met boeken die hun verbeelding prikkelen, waardoor ze hun connecties met literatuur die ze stimulerend en de moeite waard vinden, kunnen verdiepen.
