Ik heb het gedaan om mijn goede reputatie te beschermen voor het geval iemand me ooit betrapte op het rondlopen met krabappels in mijn wangen. Met rubberen ballen in mijn handen kon ik ontkennen dat er krabappels in mijn wangen waren. Elke keer dat iemand me vroeg waarom ik rondliep met krabappels in mijn wangen, zou ik gewoon mijn handen openen en laten zien dat het rubberen ballen waren waarmee ik rondliep, geen krabappels, en dat ze in mijn handen waren, niet mijn wangen. Het was een goed verhaal, maar ik heb nooit geweten of het overkwam of niet, omdat het vrij moeilijk is om mensen je te laten begrijpen wanneer je met hen praat met twee krabappels in je wangen.
(I did it to protect my good reputation in case anyone ever caught me walking around with crab apples in my cheeks. With rubber balls in my hands I could deny there were crab apples in my cheeks. Everytime someone asked me why I was walking around with crab apples in my cheeks, I'd just open my hands and show them it was rubber balls I was walking around with, not crab apples, and that they were in my hands, not my cheeks. It was a good story, but I never knew if it got across or not, since its pretty hard to make people understand you when your talking to them with two crab apples in your cheeks.)
De spreker in het citaat drukt de wens uit om een goede reputatie te behouden, ondanks de absurditeit van de situatie waarin ze worden gezien als rondlopen met krabappels in hun wangen. Door rubberen ballen in hun handen te houden, wil de spreker de aandacht afbuigen en een alternatief verhaal creëren dat afleidt van de absurditeit, waardoor ze de krabappels volledig kunnen ontkennen. De fantasierijke strategie dient als een manier om aan het oordeel te ontsnappen en hun imago te behouden in een bizarre omstandigheid.
Deze reflectie benadrukt de complexiteit van communicatie wanneer iemands uiterlijk kan leiden tot misvattingen. De spreker erkent de uitdaging om een boodschap over te brengen terwijl het omgaan met de absurditeit van het hebben van krabappels in hun wangen, wat betekent hoe moeilijk het kan zijn om iemands intenties en identiteit te verduidelijken in verwarrende of onverwachte situaties. De humor in de situatie onderstreept de strijd tussen de realiteit en de perceptie, ter illustratie van de lengte waarop mensen zullen gaan om zichzelf te beschermen tegen misverstand.