In "With William Burroughs: A Report of the Bunker," deelt de auteur zijn perspectief op sociale interacties, waardoor een voorkeur voor eenzaamheid wordt onthuld boven sociale bijeenkomsten. Burroughs beschrijft zichzelf als iemand die niet erg extravert is en weinig plezier vindt in feesten of grote gebeurtenissen die een specifiek doel missen. Hij geeft een kritische kijk op dergelijke bijeenkomsten uit, wat suggereert dat ze vaak misleid zijn, vooral naarmate hun grootte toeneemt.

Deze reflectie benadrukt de neiging van Burroughs tot introspectie en zijn overtuiging dat betekenisvolle verbindingen waardevoller zijn dan oppervlakkige interacties. Zijn openhartigheid over zijn sociale voorkeuren portretteert een figuur die diepte en doel waardeert boven de algemeen geaccepteerde normen van kameraadschap en feest.