De spreker geeft een diepgaande realisatie uit van hoe depressie echt aanvoelt, waarbij een verandering in perspectief wordt erkend. Eerder geloofden ze dat degenen die aan depressie liepen, naar believen konden overwinnen, misschien met behulp van externe hulpmiddelen zoals een stemmingsorgaan. Ze zijn echter gaan begrijpen dat de realiteit veel complexer en slopend is dan ze hadden gedacht.
Dit nieuwe begrip onthult de diepten van apathie die gepaard gaan met ernstige depressie, waarbij een persoon een aanzienlijk verlies van eigenwaarde voelt. In deze toestand neemt de wens om zich beter af te voelen, omdat het gebrek aan waargenomen waarde emotioneel herstel irrelevant maakt. Het citaat benadrukt de strijd om de pijn van depressie te herkennen en zich in te leven, en benadrukt het belang van het begrijpen van dergelijke ervaringen op een dieper niveau.