In dit fragment uit "Catch-22" door Joseph Heller, reflecteert majoor Danby humoristisch over het idee van leven zonder verantwoordelijkheid door het leven te vergelijken met die van een groente. Hij overweegt het soort groente dat hij liever zou zijn en besprak het lot van komkommers en wortelen. Het gesprek neemt een serieuzere wending omdat hij de ongewenste realiteit herkent van een slechte groente zijn, voorbestemd om te vervallen en te dienen als meststoffen in plaats van bloeien.
Deze uitwisseling benadrukt de wens van majoor Danby om te ontsnappen aan de besluitvormingspanningen en tegelijkertijd de harde realiteit van het leven te erkennen. Zijn eerste grillige keuze onthult snel de onderliggende waarheid dat het vermijden van verantwoordelijkheid kan leiden tot een onvervuld bestaan. Uiteindelijk toont zijn trieste ontslag een verlangen naar betekenis buiten een passief leven.