In de roman "Catch-22" van Joseph Heller reflecteert het personage op de complexe aard van geluk en moraliteit. Het citaat "Ik dacht altijd dat het immoreel was om ongelukkig te zijn" suggereert een strijd tussen persoonlijke gevoelens en maatschappelijke verwachtingen. Het benadrukt hoe de druk om voortdurend gelukkig te zijn kan leiden tot een schuldgevoel voor het ervaren van negatieve emoties.
Dit idee nodigt lezers uit om de conventionele overtuiging te heroverwegen dat ongeluk inherent verkeerd is. In plaats daarvan suggereert het dat emoties, zowel positief als negatief, een natuurlijk onderdeel zijn van de menselijke ervaring en niet moeten worden gestigmatiseerd. Heller's werk stimuleert een dieper inzicht in de complexiteit van geestelijke gezondheid en de absurditeiten van het leven, vooral in de contexten in oorlogstijd.