In zijn weergave van het stadsleven vangt John Dos Passos de essentie van een spookachtig stadsbeeld door de metafoor van een geest. Dit spook vertegenwoordigt de overblijfselen van het verleden, die in de schaduw van het centrum van New York blijven hangen. De beelden van een kleine, verwrongen geest in een zwarte mantel roept een gevoel van onbehagen op, als gevolg van de zanderige, historische lagen van de bruisende straten die verhalen vertellen over zowel wanhoop als veerkracht.

De geest symboliseert de herinneringen en ervaringen die de identiteit van de stad vormen en herinneren ons aan de inwoners die zijn gekomen en gegaan. Terwijl het in de griezelige straten springt, toont het het contrast tussen de levendigheid van het leven en de plechtigheid van de geschiedenis, en illustreert hoe de stedelijke omgeving is verweven met persoonlijke en collectieve verhalen die door de tijd blijven bestaan.