In het boek "A mogelijk leven" van Sebastian Faulks onderzoekt het verhaal de ingewikkelde verbindingen tussen individuen, wat suggereert dat onze identiteit kan worden gevormd uit gedeelde, gerecyclede elementen. Dit idee roept vragen op over het unieke van persoonlijkheden en ervaringen, waarbij de complexiteit van menselijke relaties en interacties wordt benadrukt.

Het citaat impliceert een wazige grens tussen verschillende individuen, wat suggereert dat onze eigenschappen en kenmerken niet helemaal van ons zijn, maar eerder een hoogtepunt van ervaringen en invloeden van anderen. Dit perspectief daagt het idee van individualiteit uit en nodigt na reflectie uit over hoe ons leven verweven is met die van anderen, waardoor een wandtapijt van gedeeld bestaan ​​wordt gecreëerd.