Als er iets precies is in de bewering van Beauvoir dat iemand wordt geboren, maar eerder een vrouw wordt, volgt hieruit dat de vrouw zelf een term in proces is, een worden, een constructie die niet rechtvaardig kan worden gezegd dat het ontstaat of eindigt. Als een voortdurende discursieve praktijk staat het open voor interventie en ontslag.
(If there is something right in Beauvoir's claim that one is born, but rather becomes a woman, it follows that woman itself is a term in process, a becoming, a constructing that cannot rightfully be said to originate or to end. As an ongoing discursive practice, it is open to intervention and resignification.)
In de 'genderproblemen' van Judith Butler, reflecteert ze over de bewering van Simone de Beauvoir dat men niet inherent een vrouw is, maar eerder een wordt door een sociaal en cultureel proces. Dit concept impliceert dat de identiteit van vrouwelijkheid niet is vastgesteld maar eerder voortdurend evolueert, gevormd door bredere discursieve praktijken. Het suggereert dat vrouwelijkheid een dynamische constructie is die niet gemakkelijk kan worden gedefinieerd of beperkt.
Bovendien benadrukt Butler dat dit lopende proces van worden mogelijk ruimte voor interventie en herinterpretatie mogelijk maakt. Omdat genderidentiteit niet vooraf is bepaald, kan het worden uitgedaagd en opnieuw worden gedefinieerd, wat aantoont dat de betekenis van een vrouw niet statisch is, maar kan transformeren in reactie op maatschappelijke veranderingen, individuele ervaringen en politieke bewegingen.