Het citaat benadrukt een cruciale fout in het ontwerp van wettelijke kaders, vooral in financiële systemen. In plaats van prioriteit te geven aan de bescherming van personen met een midden- en lagere inkomen die het meest kwetsbaar zijn voor uitbuiting, hebben bestaande voorschriften hen vaak blootgesteld. Dit systemische toezicht weerspiegelt een verkeerde uitlijning tussen regelgevende doelen en de behoeften van degenen die het risico lopen te profiteren van financieel.

De nadruk op het beschermen van de belangen van meer welvarende individuen leidt tot een omgeving waarin de economisch achtergestelde zich met onvoldoende beschermingen bevindt. De reflectie van de auteur in "The Big Short: Inside the Doomsday Machine" behandelt deze onbalans, wat suggereert dat als voorschriften met de juiste prioriteiten werden gemaakt, ze de veiligheid zouden verbeteren voor degenen die het meest waarschijnlijk worden geschaad.