In het verhaal reflecteert Childan op zijn gedrag tijdens een politieke discussie die onaangenaam werd vanwege zijn luide en dwaze argumenten. Zijn grofheid in meningsverschillen verwende bijna de avond, maar de bekwame tact van zijn gastheer slaagde erin de spanning te verspreiden en de situatie te redden. Deze ervaring benadrukte zijn eigen tekortkomingen in sociale gratie en decorum.
Childan voelt een gevoel van ontoereikendheid en vergelijkt zichzelf met de mensen om hem heen die meer verfijnd en beleefd zijn. Hij herkent zijn eigen gedrag als ruw en barbaars in tegenstelling tot de verfijnde manieren van anderen, waardoor hij zich ertoe bracht te beseffen hoeveel hij te leren heeft over etiquette en communicatie.