Het is de vloek van de mensheid die het leert zelfs de meest vreselijke situaties te verdragen door gewenning. Medisch onderwijs bestaat niet om studenten een manier te bieden om de kost te verdienen, maar om de gezondheid van de gemeenschap te waarborgen. De artsen zijn de natuurlijke advocaten van de armen en de sociale problemen moeten grotendeels door hen worden opgelost.
(It is the curse of humanity that it learns to tolerate even the most horrible situations by habituation. Medical education does not exist to provide students with a way of making a living, but to ensure the health of the community. The physicians are the natural attorneys of the poor, and the social problems should largely be solved by them.)
Het citaat benadrukt een diepgaand probleem in het vermogen van de mensheid om zich aan te passen aan tegenspoed, wat vaak leidt tot een acceptatie van ernstige omstandigheden. Het suggereert dat individuen ongevoelig kunnen worden voor ernstige ontberingen en de noodzaak van verandering uit het oog verliezen. Dit idee is met name relevant in de context van medisch onderwijs, dat prioriteit moet geven aan de gezondheid van de gemeenschap boven louter economische kansen voor studenten.
Bovendien benadrukt de verklaring de cruciale rol van artsen als voorstanders van de gemarginaliseerde. Het beweert dat artsen een unieke verantwoordelijkheid bezitten om sociale kwesties aan te pakken en te verlichten, waardoor ze als vitale spelers worden gepositioneerd in de strijd tegen armoede en ongelijkheid. Uiteindelijk reikt het werk van artsen verder dan alleen maar behandeling; Het omvat een toewijding aan sociale rechtvaardigheid en het welzijn van alle leden van de gemeenschap.