Tita reflecteert op de diepgaande verbinding tussen geuren en geheugen, en benadrukt hoe aroma's individuen terug naar eerdere ervaringen kunnen vervoeren. De essentie van bepaalde geuren is krachtig genoeg om niet alleen herinneringen op te roepen, maar ook de geluiden en gevoelens die ermee verbonden zijn, waardoor het verleden op een unieke manier tot leven komt.
In "Like Water for Chocolate", benadrukt dit idee de emotionele impact van voedsel en de bereiding ervan, zoals Tita's ervaringen in de keuken verweven zijn met haar herinneringen en sensaties. De roman illustreert hoe de handeling van het koken kan dienen als een brug naar iemands erfgoed en persoonlijke geschiedenis, waardoor het belang van zintuiglijke ervaringen bij het vormgeven van identiteit wordt onderstreept.