In "Junky" van William S. Burroughs, onderzoekt hij de transformatie veroorzaakt door middelengebruik, wat suggereert dat junk of heroïne de gebruiker in wezen tot een plantachtige staat reduceert. Deze staat wordt gekenmerkt door een gebrek aan pijn, verlangen en een onthechting van de menselijke ervaring. De auteur contrasteert het hersenloze bestaan ​​van een plant met de intensiteit van menselijke sensaties, met name pijn en seksuele schijven, en stelt voor dat junk dient als een middel om aan deze fundamentele menselijke ervaringen te ontsnappen.

Burroughs illustreert verder dat terugtrekking uit junk een pijnlijke wedergeboorte is, wat de overgang weergeeft naar een meer dierlijke toestand waar individuen hun vermogen om ongemak en verlangen te voelen herwinnen. Het proces benadrukt de strijd tussen de rustige gevoelloosheid van het medicijn en de chaotische realiteit van mens zijn. Deze reis weerspiegelt een dieper commentaar op verslaving en trekt een grimmige lijn tussen gevoelloosheid en de levendige sensaties van het leven.