Gisteravond in de latrine. Vluisterde je niet dat we je niet konden straffen naar die andere vuile klootzak die we niet leuk vinden? Wat is zijn naam? Yossarian, mijnheer, luitenant Scheisskopf zei. Ja, yossarian. Dat klopt. Yossarian. Yossarian? Is dat zijn naam? Yossarian? Wat een soort naam is Yossarian? Luitenant Scheisskopf had de feiten aan zijn vingertips. Het is de naam van Yossarian, mijnheer, legde hij uit.
(Last night in the latrine. Didn't you whisper that we couldn't punish you to that other dirty son of a bitch we don't like? What's his name?Yossarian, sir, Lieutenant Scheisskopf said.Yes, Yossarian. That's right. Yossarian. Yossarian? Is that his name? Yossarian? What the hell kind of a name is Yossarian?Lieutenant Scheisskopf had the facts at his finger tips. It's Yossarian's name, sir, he explained.)
In dit fragment uit "Catch-22" van Joseph Heller is er een gesprek met luitenant Scheisskopf en een personage genaamd Yossarian. De dialoog benadrukt een gespannen en ingewikkelde interactie waarbij Scheisskopf Yossarian probeert te confronteren met een eerder incident, wat een gevoel van absurditeit en verwarring in militaire hiërarchie onthult. De manier waarop Scheisskopf worstelt met de naam van Yossarian onderstreept de gecompliceerde dynamiek en de onzinnige aard van hun situatie.
Deze interactie is een voorbeeld van de thema's van bureaucratische absurditeit en de ontmenselijke effecten van oorlog gevonden in "Catch-22". Heller gebruikt humor en ironie om te illustreren hoe soldaten navigeren in een chaotische omgeving vol irrationele regels en verwachtingen. De focus op een schijnbaar triviale kwestie, zoals de naam van het personage, illustreert diepere problemen binnen het militaire systeem en weerspiegelt de frustrerende ervaring van de personages die proberen hun individualiteit te handhaven te midden van de waanzin.